उदरनिर्वाह करणे ही एक आवश्यक परंतु कठीण प्रक्रिया आहे. कधीकधी कमकुवत मनोबल असलेली माणसं मोडून पडतात. अन्न,वस्त्र, निवारा या चिंतेत मोठे ध्येय आणि समाजहिताचा घेतलेला संकल्पही धुळीस मिळतो. विद्यार्थी काळातला संकल्प सर्वात जास्त वेळा बदलतो, कारण त्यांच्या ध्येय साध्य करण्याचा संपर्क थेट मेहनतीशी जोडलेला असतो. ज्यांना डॉक्टर बनण्याची इच्छा असते, पण ते कधी कधी व्याख्याते बनून जातात आणि ज्यांना अभियंता बनण्याची इच्छा आहे ते वैज्ञानिक बनतात. हा बदल साहजिक आहे कारण त्याचा संबंध परीक्षेतील यशाशी आहे.
करिअरच्या ज्या क्षेत्रात आपण प्रवेश करतो, त्या क्षेत्रात पुढे जाण्याचे ध्येय निश्चित करणे आवश्यक आहे. ध्येय नेहमी स्पष्ट असले पाहिजे आणि तेथे पोहोचण्याचा मार्ग खरा असला पाहिजे. रामकृष्ण परमहंस यांच्याकडे एक वृद्ध माणूस आला. तो म्हणाला, 'ठाकूर, खूप त्रास होतो आहे, मला मुक्ती हवी आहे.' ठाकूर हसले आणि म्हणाले,'वेड्या, तुला टॅक्स फ्री जगायचे आहे का? हा तर जगण्याचा टॅक्स आहे. तुला जगायचं आहे, तर मग जगण्याचा टॅक्स भरायला नको का?'
सांगायचा मुद्दा असा की, आपले सत्कर्मच आपल्या जगण्याचा टॅक्स भरते. या कमाईशिवाय दुःखातून मुक्ती मिळणं कठीण आहे. नाही. त्यामुळे कोणतेही ध्येय साध्य करण्यासाठी सत्याचा मार्ग निवडला पाहिजे. त्याच्या कमाईचा काही हिस्सा गरजू लोकांना दिला पाहिजे. हे दान म्हणजे चांगल्या कर्मांचा संग्रह असेल, आणि मन शांत ठेवण्यासाठी देखील एक चांगला पर्याय असेल. सभ्यतेचा उदय आणि पतन आणि मोठ्या वैज्ञानिक उपलब्धीनकडे पहा, मोठमोठ्या लक्ष्य प्राप्तीमागे एकाग्रता आणि धैर्य हेच आधार बनले आहेत. प्रत्येक ध्येय महत्वाचे आहे, जे समाजाच्या हिताचे आहे.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा